De schoonheid ligt tussen Hengelo en Enschede!
4 Mei 2017 Virginie
Jan fietst voor ons langs mooie plekjes in Nederland en beschrijft wat hem daar opvalt.
Helaas is het vaak zo dat hetgeen dat dichtbij is over het hoofd wordt gezien. Bij vraagstukken ligt de oplossing soms voor het grijpen en toch zoeken we het verder weg. Dat geldt ook voor een dagje uit of de vakantie. Vaak rijden we honderden kilometers prachtige natuur voorbij om ergens in een vreemd land, in een vreemde omgeving met een vreemde taal te gaan genieten van de natuur. Jarenlang ben ik nagenoeg dagelijks van Hengelo naar Enschede gegaan voor mijn werk en natuurlijk na het werk weer terug. Vaak heb ik dat stuk gefietst. Van huis naar werk was uiteindelijk slechts 14 kilometer. Met wat oefening en conditie ruim drie kwartier fietsen. Gezond voor jezelf en ook nog eens genieten van de omgeving.
Vandaag fietsten we niet voor het werk naar Enschede, nee vandaag was het recreatief. Dus anders dan anders eens een route door het bos genomen. Want je moet weten dat het gebied – globaal begrensd door de Universiteit Twente, Enschede, het vliegveld Twente en Hengelo – een schitterend wandel- en fietsgebied is. Wanneer je vanuit Hengelo Noord de spoorlijn naar Oldenzaal oversteekt (via de Pallastweg) kom je direct in een machtig mooi gebied:“Het Lonnekermeer”. Zet hier bij het informatiebord even je fiets neer en maak een wandeling van ongeveer een uur. Geen garantie op reeën, wel een redelijke kans. Leuk zijn de panelen met gedichten van Willem Wilmink. Gedichten van een Twentse nuchterheid en eenvoud, raak en typisch, ze toveren een glimlach op ieders gezicht.
Terug bij de fietsen reden we door ‘het Hartjesbos en de Wildernis’ naar Hof Espelo.
Gewoon de fietsknooppuntenroute blijven volgen (richting Enschede, de nummers 24 en 25). Een fenomenaal landgoed met dito landhuis. Landbouwgronden omzoomd met bomenrijen en rustgevende bosschages. Een klein beekje doorklieft het landschap en oude beuken en eiken sieren de magistrale lanen. Zo links en rechts liggen verscheidene kleine vennetjes verscholen. Op dit landgoed zijn wandelingen uitgezet. Een bijzonder iets op dit landgoed is de schuilplaats voor een vliegtuig. Tijdens de tweede Wereld Oorlog werden in de bossen rondom het vliegveld vliegtuigen verborgen. Onder de bomen en rondom het vliegtuig werd een aarde wal opgeworpen, op die manier was het vliegtuig niet te zien vanuit de lucht. Door deze verzetsdaad was er direct na de oorlog een kleine aantal vliegtuigen beschikbaar. Het aantal is mij onbekend. Eerlijkheidshalve moeten we schrijven dat we naar deze schuilplaats gezocht hebben maar niet echt gevonden. De vennetjes trokken ons meer!
Omdat het zo’n bijzonder mooi bewaard landgoed is lopen de regionale fietsroutes (fietsknoop-punten) ook over hof Espelo. Voor kinderen is er een kabouterspeurtocht. Bij het koetshuis is een klauterbos en dat maakt dit landgoed tot een familie-uitje. Wij stapten wel even af bij het Koetshuis, helaas is de winteropeningstijdentabel nog van kracht, anders konden we ons laten bedienen door de bijzondere medewerkers, namelijk gewone mensen met een beperking. Verse koffie of thee en vers gebakken koeken of muffins.
Met een klein stukje provinciale weg onder de trappers sloegen we links af ‘het Zuidkamp’ in. Dit is het voormalige legeringsgebied van de luchtmacht. Verscholen in het groen liggen hier oude legeringsgebouwen die nu omgebouwd worden of zijn tot woonhuis. Daar tussendoor worden nieuwe woonhuizen gebouwd in een parkachtige omgeving. Nog een klein stukje door fietsen en we zijn bij ‘Sprakel in t Bos’, een theehuis waar het heerlijk toeven is. Plotseling realiseerden we ons dat het eigenlijk heel erg dom is om ver weg op vakantie te willen gaan omdat de schoonheid direct om de hoek ligt, althans voor ons.
Anderen lazen ook onze blogs over Overijssel, fietsen, vakantie, kinderen, tips
Helaas is het vaak zo dat hetgeen dat dichtbij is over het hoofd wordt gezien. Bij vraagstukken ligt de oplossing soms voor het grijpen en toch zoeken we het verder weg. Dat geldt ook voor een dagje uit of de vakantie. Vaak rijden we honderden kilometers prachtige natuur voorbij om ergens in een vreemd land, in een vreemde omgeving met een vreemde taal te gaan genieten van de natuur. Jarenlang ben ik nagenoeg dagelijks van Hengelo naar Enschede gegaan voor mijn werk en natuurlijk na het werk weer terug. Vaak heb ik dat stuk gefietst. Van huis naar werk was uiteindelijk slechts 14 kilometer. Met wat oefening en conditie ruim drie kwartier fietsen. Gezond voor jezelf en ook nog eens genieten van de omgeving.
Vandaag fietsten we niet voor het werk naar Enschede, nee vandaag was het recreatief. Dus anders dan anders eens een route door het bos genomen. Want je moet weten dat het gebied – globaal begrensd door de Universiteit Twente, Enschede, het vliegveld Twente en Hengelo – een schitterend wandel- en fietsgebied is. Wanneer je vanuit Hengelo Noord de spoorlijn naar Oldenzaal oversteekt (via de Pallastweg) kom je direct in een machtig mooi gebied:“Het Lonnekermeer”. Zet hier bij het informatiebord even je fiets neer en maak een wandeling van ongeveer een uur. Geen garantie op reeën, wel een redelijke kans. Leuk zijn de panelen met gedichten van Willem Wilmink. Gedichten van een Twentse nuchterheid en eenvoud, raak en typisch, ze toveren een glimlach op ieders gezicht.
Terug bij de fietsen reden we door ‘het Hartjesbos en de Wildernis’ naar Hof Espelo.
Gewoon de fietsknooppuntenroute blijven volgen (richting Enschede, de nummers 24 en 25). Een fenomenaal landgoed met dito landhuis. Landbouwgronden omzoomd met bomenrijen en rustgevende bosschages. Een klein beekje doorklieft het landschap en oude beuken en eiken sieren de magistrale lanen. Zo links en rechts liggen verscheidene kleine vennetjes verscholen. Op dit landgoed zijn wandelingen uitgezet. Een bijzonder iets op dit landgoed is de schuilplaats voor een vliegtuig. Tijdens de tweede Wereld Oorlog werden in de bossen rondom het vliegveld vliegtuigen verborgen. Onder de bomen en rondom het vliegtuig werd een aarde wal opgeworpen, op die manier was het vliegtuig niet te zien vanuit de lucht. Door deze verzetsdaad was er direct na de oorlog een kleine aantal vliegtuigen beschikbaar. Het aantal is mij onbekend. Eerlijkheidshalve moeten we schrijven dat we naar deze schuilplaats gezocht hebben maar niet echt gevonden. De vennetjes trokken ons meer!
Omdat het zo’n bijzonder mooi bewaard landgoed is lopen de regionale fietsroutes (fietsknoop-punten) ook over hof Espelo. Voor kinderen is er een kabouterspeurtocht. Bij het koetshuis is een klauterbos en dat maakt dit landgoed tot een familie-uitje. Wij stapten wel even af bij het Koetshuis, helaas is de winteropeningstijdentabel nog van kracht, anders konden we ons laten bedienen door de bijzondere medewerkers, namelijk gewone mensen met een beperking. Verse koffie of thee en vers gebakken koeken of muffins.
Met een klein stukje provinciale weg onder de trappers sloegen we links af ‘het Zuidkamp’ in. Dit is het voormalige legeringsgebied van de luchtmacht. Verscholen in het groen liggen hier oude legeringsgebouwen die nu omgebouwd worden of zijn tot woonhuis. Daar tussendoor worden nieuwe woonhuizen gebouwd in een parkachtige omgeving. Nog een klein stukje door fietsen en we zijn bij ‘Sprakel in t Bos’, een theehuis waar het heerlijk toeven is. Plotseling realiseerden we ons dat het eigenlijk heel erg dom is om ver weg op vakantie te willen gaan omdat de schoonheid direct om de hoek ligt, althans voor ons.
Anderen lazen ook onze blogs over Overijssel, fietsen, vakantie, kinderen, tips
