Waarom mag je dit niet missen: Carrières des Lumières en Les Baux en Provence?
14 Augustus 2023 Ruud
Het is een mooie warme dag in de Provence, en we hebben een tripje gepland langs drie hoogtepunten. Het prachtige plaatsje Les Baux de Provence met aanliggend Les Carrières des Lumières, en het andere mooie plaatsje Saint-Rémy de Provence. Genoeg stof voor een uitgebreide blog en mooie foto’s.
![Les Baux en Provence]( "Les Baux en Provence")
Maar ondanks het vrij vroege tijdstip stond er al een flinke rij toeristen voor de parkeerautomaat. Eerst het kenteken, en dan alleen muntjes, en met een Franse gebruiksaanwijzing is dat een ware beproeving voor veel mensen.
Toen ik wat om me heen keek zag ik verderop nog een automaat waar niemand stond. Daar kon ik gewoon met mijn pinpas terecht, en ik was in een minuutje klaar, terwijl de rij verderop steeds langer werd. Vreemd dat mensen de massa volgen zonder nadenken.
![Oustau de Baumaniere]( "Oustau de Baumaniere")
Tijdens onze zwerftocht door Les Baux liepen we op tegen het museé Yves Brayer, een lokale schilder. Dat leek ons niet zo interessant, maar er was hier ook een tentoonstelling van foto’s van Robert Doisneau, een van mijn favoriete fotografen. Doisneau (1912-1994) maakte veel zwart-wit portretten van mensen en karakters in Parijs en de banlieus. Een kort bezoek aan de fototentoonstelling bleek de moeite waard. Zo kom je onverwacht Parijs tegen in de Provence.
De onafhankelijke organisatie “Les Plus Beaux Villages de France” heeft Baux erkend als een van de mooiste dorpen van Frankrijk. De kerk Saint-Vincent en de Chapelle de Pénitents-Blancs zijn een paar bijzondere gebouwen, maar het letterlijke hoogtepunt is de kasteelruïne van Château des Baux. Hier kun je rondstruinen tussen de overblijfselen van het Château en de trappen beklimmen naar de remparts, de vestingmuren, voor een werkelijk adembenemend uitzicht over de Provence.
![Château des Baux]( "Château des Baux")
Ons bezoek aan de ruïnes op de top van de rots was heel heftig, door de stormachtige wind vanwege de Mistral die dag. Op sommige plekken zijn we niet geweest omdat de steile trappen daar nauwelijks te beklimmen waren door de heftige windvlagen.
De toegangsticket die wij kochten voor het Château des Baux was ook geldig voor de Carrières des Lumières, een zogenaamde drie-dimensionale video-en-geluid ervaring in een oude steengroeve. Dat wilden we wel eens zien, temeer omdat de show nu ging over onze Nederlandse helden Van Gogh, Vermeer en Mondriaan. Vaak is zo’n gebeuren erg toeristisch en valt wat tegen, maar deze keer was het overweldigend en zeer indrukwekkend. Dit mag je niet missen!
![Carrières des Lumières]( "Carrières des Lumières")
De ruimte is immens. Grote en brede zalen en loopruimte, enorm hoge muren en zo’n 4000m² oppervlakte om de beelden op te projecteren.
Je kunt je niet voorstellen dat deze groeve vroeger ontstaan is doordat de kalkzandsteenblokken met de hand uit de rotsen gezaagd zijn. Wat een gigantisch werk! De steenblokken zijn gebruikt voor de bouw van onder andere Les Baux, het Château en het dorp Glanum. Later werden de ruïnes van Glanum gebruikt als bouwmaterialen voor een ander mooiste dorp van Frankrijk, het historische Saint-Rémy en Provence.
En nu de show genaamd “De Vermeer à Van Gogh, les maîtres hollandais”, gevolgd door de kortere show “Mondrian, l’architecte des couleurs”. Deze tijdelijke shows (vanaf februari 2023 tot eind 2023) zijn een eerbetoon aan de Hollandse meesters van de schilderkunst.
Vanaf een zitplekje aan de zijkant lieten we ons verrassen, en we werden overweldigd door het de totaalbeleving van kleuren, vormen en bewegende beelden van de schilderijen die we allemaal zo goed kennen. Het meisje met de parel, gezicht op Delft, het melkmeisje, de zonnebloemen, het korenveld met kraaien en sterrennacht zijn maar een paar voorbeelden van de schilderijen die overal om ons heen over alle muren en plafonds heen geprojecteerd werden. De bijpassende muziek maakte de belevenis compleet en wij werden totaal opgeslokt door het spektakel. Toen het voorbij was wilden we eigenlijk nog langer blijven zitten en het nog een keer meemaken.
![De Vermeer à Van Gogh]( "De Vermeer à Van Gogh")
Maar we hadden nog meer te doen, en we aten een lichte lunch bij de resto tussen de muren van de steengroeve. Een korte wandeling terug naar de parkeerplaats bij Les Baux en dan door naar nog zo’n mooi Frans plaatsje, Saint-Rémy de Provence.
In een volgende blog vertel ik hier meer over.
Anderen lazen ook onze blogs over 2023
Les Baux de Provence
Onze navigatie stuurde ons naar Les Baux en zoals gewoonlijk parkeerden we een stukje buiten het dorp. Wij vinden een eindje wandelen (en in dit geval klimmen) geen probleem, ik hoef niet zo nodig midden op het dorpsplein te parkeren.
Maar ondanks het vrij vroege tijdstip stond er al een flinke rij toeristen voor de parkeerautomaat. Eerst het kenteken, en dan alleen muntjes, en met een Franse gebruiksaanwijzing is dat een ware beproeving voor veel mensen.
Toen ik wat om me heen keek zag ik verderop nog een automaat waar niemand stond. Daar kon ik gewoon met mijn pinpas terecht, en ik was in een minuutje klaar, terwijl de rij verderop steeds langer werd. Vreemd dat mensen de massa volgen zonder nadenken.
Bauxiet
Ik heb vroeger geleerd dat bauxiet-erts uit Suriname kwam en dat er aluminium uit gewonnen wordt door middel van elektrolyse. Wat ik niet wist is dat bauxiet voor het eerst is ontdekt in Les Baux de Provence, in 1821. Daar komt de naam dus vandaan.Bezoek aan Les Baux en het Château
Les Baux is een prachtig dorpje met historische bebouwing, veel klimmen en dalen en een heleboel toeristische winkeltjes. De liefhebbers van culinair kennen Les Baux vanwege het zeer exclusieve hotel restaurant L'Oustaù de Baumanière, dat in zijn hoogtijdagen drie Michelin-sterren had. Wijzelf zoeken liever een wat minder exclusief restaurant, daar voelen we ons meer op ons gemak.
Tijdens onze zwerftocht door Les Baux liepen we op tegen het museé Yves Brayer, een lokale schilder. Dat leek ons niet zo interessant, maar er was hier ook een tentoonstelling van foto’s van Robert Doisneau, een van mijn favoriete fotografen. Doisneau (1912-1994) maakte veel zwart-wit portretten van mensen en karakters in Parijs en de banlieus. Een kort bezoek aan de fototentoonstelling bleek de moeite waard. Zo kom je onverwacht Parijs tegen in de Provence.
De onafhankelijke organisatie “Les Plus Beaux Villages de France” heeft Baux erkend als een van de mooiste dorpen van Frankrijk. De kerk Saint-Vincent en de Chapelle de Pénitents-Blancs zijn een paar bijzondere gebouwen, maar het letterlijke hoogtepunt is de kasteelruïne van Château des Baux. Hier kun je rondstruinen tussen de overblijfselen van het Château en de trappen beklimmen naar de remparts, de vestingmuren, voor een werkelijk adembenemend uitzicht over de Provence.
Ons bezoek aan de ruïnes op de top van de rots was heel heftig, door de stormachtige wind vanwege de Mistral die dag. Op sommige plekken zijn we niet geweest omdat de steile trappen daar nauwelijks te beklimmen waren door de heftige windvlagen.
De toegangsticket die wij kochten voor het Château des Baux was ook geldig voor de Carrières des Lumières, een zogenaamde drie-dimensionale video-en-geluid ervaring in een oude steengroeve. Dat wilden we wel eens zien, temeer omdat de show nu ging over onze Nederlandse helden Van Gogh, Vermeer en Mondriaan. Vaak is zo’n gebeuren erg toeristisch en valt wat tegen, maar deze keer was het overweldigend en zeer indrukwekkend. Dit mag je niet missen!
Carrières des Lumières
Het is nog geen vijf minuten lopen naar de Carrières des Lumières, in de oude steengroeve onder de berg waar Les Baux op gebouwd is. Hier ben je in de Val d’ Enfer, de Vallei van de Hel. Binnen in de ruimte is de temperatuur constant ergens tussen de 14 en 16 graden, en dat is erg prettig als je vanuit de Provençaalse hitte binnenkomt.
De ruimte is immens. Grote en brede zalen en loopruimte, enorm hoge muren en zo’n 4000m² oppervlakte om de beelden op te projecteren.
Je kunt je niet voorstellen dat deze groeve vroeger ontstaan is doordat de kalkzandsteenblokken met de hand uit de rotsen gezaagd zijn. Wat een gigantisch werk! De steenblokken zijn gebruikt voor de bouw van onder andere Les Baux, het Château en het dorp Glanum. Later werden de ruïnes van Glanum gebruikt als bouwmaterialen voor een ander mooiste dorp van Frankrijk, het historische Saint-Rémy en Provence.
En nu de show genaamd “De Vermeer à Van Gogh, les maîtres hollandais”, gevolgd door de kortere show “Mondrian, l’architecte des couleurs”. Deze tijdelijke shows (vanaf februari 2023 tot eind 2023) zijn een eerbetoon aan de Hollandse meesters van de schilderkunst.
Vanaf een zitplekje aan de zijkant lieten we ons verrassen, en we werden overweldigd door het de totaalbeleving van kleuren, vormen en bewegende beelden van de schilderijen die we allemaal zo goed kennen. Het meisje met de parel, gezicht op Delft, het melkmeisje, de zonnebloemen, het korenveld met kraaien en sterrennacht zijn maar een paar voorbeelden van de schilderijen die overal om ons heen over alle muren en plafonds heen geprojecteerd werden. De bijpassende muziek maakte de belevenis compleet en wij werden totaal opgeslokt door het spektakel. Toen het voorbij was wilden we eigenlijk nog langer blijven zitten en het nog een keer meemaken.
Maar we hadden nog meer te doen, en we aten een lichte lunch bij de resto tussen de muren van de steengroeve. Een korte wandeling terug naar de parkeerplaats bij Les Baux en dan door naar nog zo’n mooi Frans plaatsje, Saint-Rémy de Provence.
In een volgende blog vertel ik hier meer over.
Anderen lazen ook onze blogs over 2023
