De stad van de juwelen, van de limoncello en een treinverbinding, deel II Campanië
11 Oktober 2017 Robert
Wat niet kon ontbreken aan deze reis naar Campanië was een tochtje naar de stad waar we zijn geland, Napels! Wat we vooral hadden gelezen over Napels was dat je de stad geweldig vindt, of verschrikkelijk. Verder, niet onbelangrijk, dat je goed op je spullen moest passen. Meestal als ik dit soort reviews lees ben ik niet heel enthousiast over een stad, maar voor Napels wilde ik toch wel een uitzondering maken.
Via de winkelstraat (of wat leek op een winkelstraat), het Universiteitsgebouw, meerdere prachtige kerken en de Via San Gregorio, bekend van de kerststal beeldjes, kwamen we bij de Duomo van Napels, ook wel de Cattedrale di Santa Maria Assunta genoemd, aan. Het blijft je verbazen, iedere Duomo die we weer bezoeken. Hoe hebben ze dit toch gebouwd en waar kwam al dat geld vandaan. Echt ongelofelijk.
Na de nodige oehs en ahs werd onze reis vervolgd naar Castello Nuovo. Hier hadden we gehoopt dat we in een van de mooie torens konden klimmen. Het bleef echter bij heel veel kunst uit verschillende jaren in het kasteel zelf.
Het was bijna tijd om naar huis te gaan, maar er ontbrak nog één ding. In de stad waar de pizza is ontstaan, moesten we natuurlijk, een veel te late lunch, in de vorm van een pizza nuttigen. Zo konden we met een gevulde buik terug naar Vico Equense, waar ons verblijf stond.
Aangekomen in Sorrento bezochten we gelijk de stadsmuur, klein maar fijn, en toen verder naar de zee. Hier heb je namelijk het mooiste uitzicht, ook op de haven.
We besloten om nog wat winkeltjes af te gaan voor we ons tussen de Amerikanen op het terrasje van het meest toeristische eettentje lieten neerstrijken. Het werd tijd voor een lekkere lunch bestaande uit een Spaghetti alla Vongoli en een Lasagne Bolognese.
Aangezien we met de auto waren bewaarden we de Limoncello di Sorrento voor thuis in ons appartement waar we nog even konden nagenieten van de mooie foto’s die we hadden gemaakt!
Anderen lazen ook onze blogs over amalfikust, Italië, Sorrento, Napels, Vesuvius
Cattedrale di Santa Maria Assunta en Castello Nuovo
Vanuit Vico Equense pakten we de trein richting Napels. Na een klein uur arriveerden we op het treinstation Piazza Garibaldi.Via de winkelstraat (of wat leek op een winkelstraat), het Universiteitsgebouw, meerdere prachtige kerken en de Via San Gregorio, bekend van de kerststal beeldjes, kwamen we bij de Duomo van Napels, ook wel de Cattedrale di Santa Maria Assunta genoemd, aan. Het blijft je verbazen, iedere Duomo die we weer bezoeken. Hoe hebben ze dit toch gebouwd en waar kwam al dat geld vandaan. Echt ongelofelijk.
Na de nodige oehs en ahs werd onze reis vervolgd naar Castello Nuovo. Hier hadden we gehoopt dat we in een van de mooie torens konden klimmen. Het bleef echter bij heel veel kunst uit verschillende jaren in het kasteel zelf.
Het was bijna tijd om naar huis te gaan, maar er ontbrak nog één ding. In de stad waar de pizza is ontstaan, moesten we natuurlijk, een veel te late lunch, in de vorm van een pizza nuttigen. Zo konden we met een gevulde buik terug naar Vico Equense, waar ons verblijf stond.
Waar kennen we Sorrento ook alweer van? Oh ja, de Limoncello!
De andere kant van de treinverbinding van Napels ging richting Sorrento. Alleen dit keer gingen we niet met de trein, maar met onze gehuurde Fiat 500. De weg vanaf ons verblijf, Le Axidie, naar Sorrento zou namelijk adembenemend zijn. Gelukkig was er genoeg ruimte aan de zijkant van de weg om je auto te parkeren om foto’s te maken. Wauw! Heerlijk was dit, in de zon, die azuurblauwe zee en die steile klif naar beneden.Aangekomen in Sorrento bezochten we gelijk de stadsmuur, klein maar fijn, en toen verder naar de zee. Hier heb je namelijk het mooiste uitzicht, ook op de haven.
We besloten om nog wat winkeltjes af te gaan voor we ons tussen de Amerikanen op het terrasje van het meest toeristische eettentje lieten neerstrijken. Het werd tijd voor een lekkere lunch bestaande uit een Spaghetti alla Vongoli en een Lasagne Bolognese.
Aangezien we met de auto waren bewaarden we de Limoncello di Sorrento voor thuis in ons appartement waar we nog even konden nagenieten van de mooie foto’s die we hadden gemaakt!
Anderen lazen ook onze blogs over amalfikust, Italië, Sorrento, Napels, Vesuvius
