Undercover op de camping

Een van de mooie dingen op de camping is dat je allemaal gelijk bent. Je kunt niet zien wat iemand voor zijn brood doet, wat zijn levensverhaal is, welke status iemand heeft of hoeveel geld er op de bank staat. Op de camping blijft iemands identiteit bijna helemaal verborgen.

Een dikke auto en een dikke caravan maken nog wel eens indruk, maar in een huuraccommodatie blijft alleen de auto over. Zelfs luxe inventaris en sportartikelen die van huis meegesleept worden werken dan vaak eerder op de lachspieren dan dat ze bewonderende blikken opleveren. We kennen allemaal de Duitse buurman die zes surfplanken op z’n Mercedes gebonden heeft en een aanhanger met waterscooter meezeult.

Omdat je weinig kunt zien aan de anonieme campingbewoners verval je snel in vooroordelen vanwege de dingen die je wél kunt zien. Een slordig ingepakte auto, onhandigheid met de barbecue, chique kleding tussen de korte broeken of iemand die elke dag zijn auto wast, of die zes surfplanken zorgen ervoor dat je al snel een mening klaar hebt. En omdat het een vooroordeel is kun je het wel eens faliekant mis hebben.

Terug naar de anonimiteit. Je maakt onbevangen kennis met de overburen en probeert in te schatten waar het accent vandaan komt. De eerste indruk is gezellige mensen uit de Achterhoek. Je vraagt naar de woonplaats (-oh, daar ben ik ooit geweest, mooi dorp-) en naar de leeftijd van de kinderen (-goh, ik had haar ouder ingeschat-). Toch wint je aangeboren nieuwsgierigheid het van je aangeleerde belangstelling, en je wilt gewoon weten wat de buurvrouw voor werk doet. En dat werk, dat is een makkelijke vraag en een goede opening voor een gesprek. En dat gesprek kan dan weer een beeld schetsen van de mensen die voorheen anoniem waren.

Wij hebben al die jaren het geluk gehad om heel veel fijne mensen op de camping tegen te komen. Toevallig op dezelfde camping, en toevallig naast of tegenover ons, of gewoon aan een ander tafeltje in het restaurant. Iedereen had een eigen authentiek verhaal dat het contact weer heel bijzonder maakte. Het verhaal van een boswachter in de Oostvaardersplassen, van een ambulancechauffeur in Amsterdam, van de auteur van een boek over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en een volledig doof echtpaar dat veel naar rockconcerten gaat zijn slechts enkele voorbeelden.

Daarom zijn wij zo weg van kamperen. Je hebt de tijd en de kans om onbevooroordeeld met andere kampeerders in gesprek te raken en dan blijkt dat we allemaal gelijk zijn maar iedereen met een eigen verhaal dat de moeite van het luisteren waard is.